İnsanlar içinde bulundukları mekânı duyu organları aracılığıyla algılar, daha sonra algıladıkları verileri kendi biliş süreçleri içerisinde bilgiye dönüştürürler. Biliş sürecinde, algılanan veriler kişinin kendi kişisel deneyimleri, anıları, toplumsal filtreleri ile yorumlanarak mekânsal bilgiyi oluşturur. Bu bilgi sayesinde gerçek mekânın imgesi zihinde oluşur. Mekânsal biliş sürecinin nasıl gerçekleştiğini anlayabilmek için hangi parametrelerin bu süreçte etkili olduğunun belirlenmesi önem kazanmaktadır. Bu sürecin anlaşılabilmesi için biliş haritaları kullanılmaktadır. Mekânsal biliş sonucu oluşturulan mekânsal bilgi kişisel filtreler aracılığıyla oluştuğundan, aynı çevre için farklı biliş haritaları, farklı mekânsal bilgiler ortaya konulabilmektedir. Makale içerisinde mekânın algılanmasında hangi parametrelerin daha çok öne çıktığı ve bilişsel haritalardaki mekânsal bilgileri nasıl etkilediği araştırılmaktadır. Alan çalışması için Maltepe Üniversitesi kampüsü seçilmiştir. Maltepe üniversitesi kampüsü farklı fonksiyonlara sahip mekânları ve farklı kullanıcı gruplarını içerisinde bulundurmaktadır. Bu sebeple kampüsün bütünü kullanıcıların algılarında genelde parçalıdır. Bölgedeki mekânların bilgileri ulaşım şekli, kalış süresi, yaş grubu ve kişinin hangi fonksiyonları kullandığına göre değişmektedir. Mekânsal organizasyon, mekânların birbirlerine göre konumları da algı haritalarının oluşumunda önemli bir etkiye sahiptir. Alan çalışmasında yöntem olarak bilişsel haritalama kullanılmaktadır. Alan çalışması için Maltepe Üniversitesi mimarlık fakültesinde okuyan 1., 2., ve 4. Sınıf öğrencilerinden 62 kişi ile bilişsel haritalama çalışması yapılmıştır. Araştırma sadece kampüsün belli bir kullanıcı grubunun bütünü nasıl algıladığına odaklanmıştır. Haritalardan ve sorulan soruların cevaplarından elde edilen bilgiler yukarıdaki parametrelere göre sınıflandırılıp yorumlanmıştır. Aynı zamanda elde edilen bilgiler ile birlikte Lynch’in belirlediği kriterler üzerinden kampüsün mekânsal organizasyonu analiz edilmiştir. Yapılan bilinç haritalarının analizinde; kalma süresinin artışı ile bölgede tanımlanabilen mekân sayısının arttığı, bozulmaların azaldığı ve kullanılmadığı için girilemeyen bölgelerin sınırsal olarak bile olsa algı haritalarına aktarılmadığı fark edilmiştir. Lynch’in tanımladığı öğelerden en fazla tanımlananın yol olduğu, bölgelerin ise hiç tanımlanmadığı gözlemlenmiştir. Mekânsal algıyı etkileyen parametrelerinin analizleri üzerinden yapılan yorumların mekânların tasarlanmasında yararlı bilgiler ortaya koyabileceği ve sonuçların kullanılmayan ya da algılanamayan mekânların yeniden düzenlenmesi noktasında da yardımcı olabileceği düşünülmektedir.