Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, vol.4, no.35, pp.375-389, 2016 (Peer-Reviewed Journal)
The general aim of this study is to examine the preschool children’s perspectives
about their everyday lives at preschool. In line with this general purpose, preschool
children’s views about their experiences at preschool, the things they like and dislike at preschool and their relationship with their friends and teachers were investigated. This study used a phenomenological design, which is a qualitative approach.
The study was conducted with 27 children (14 girls and 13 boys) who were attending a private preschool in Beşiktaş, Istanbul city in academic year of 2015-2016.
Children are between the age of 55-73 months and the mean age is 64,5 months. In
this study, interviews and child drawings of qualitative data collection methods were used together. Interviews were conducted with the guidance of 10 generally
open-ended questions. The data obtained from the individual interviews with children and children’s comments on their drawings were interpreted using descriptive
analysis technique. According to the findings of the study, children stated that what
they do and like the most at preschool is “playing”, however they rather engage in
“activities” and “workbooks” with their teachers. It has been also determined that
children are extremely pleased to go out and play at the garden after playing, but
they do not do that very often. Even most of the children stated that there is nothing
they dislike at preschool; the rest of them stated that fighting with friends, difficult
activities and workbooks and sitting idly are among the things they do not like.
Bu araştırmanın genel amacı, okul öncesi dönem çocuklarının anaokulundaki günlük yaşamlarına bakış açılarını incelemektir. Bu genel amaç doğrultusunda okul
öncesi dönem çocuklarının anaokulu deneyimleri, anaokulunda en çok sevdiği ve
sevmediği şeyler, arkadaşları ve öğretmenleriyle ilişkilerine yönelik görüşleri incelenmiştir. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim (fenomenoloji) deseni kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini 2015-2016 eğitim-öğretim yılı İstanbul ili Beşiktaş ilçesinde yer alan özel bir anaokuluna devam eden 14’ü kız, 13’ü
erkek toplam 27 çocuk oluşturmaktadır. Çocukların yaşları 55-73 ay arasında olup
yaş ortalamaları 64,5 aydır. Bu çalışmada nitel veri toplama yöntemlerinden görüşme ve resim çizdirme birlikte kullanılmıştır. Görüşmeler genel olarak açık uçlu
olan 10 sorunun yönlendirmesiyle yapılmıştır. Çocuklarla yapılan bireysel görüşmelerden ve çocukların çizdikleri resimlerle ilgili verdikleri cevaplardan elde edilen veriler betimsel analiz tekniği kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, çocuklar anaokulunda en çok yaptıkları ve yapmaktan hoşlandıkları
şeyin "oyun oynamak" olduğunu, ancak öğretmenleri ile daha çok “etkinlik/faaliyet” ile “kitap çalışması” yaptıklarını ifade etmişlerdir. Ayrıca, çocukların
oyundan sonra en çok bahçeye çıkmaktan ve bahçede oynamaktan hoşlandıklarını
ama bunu çok sık yapamadıkları tespit edilmiştir. Çocukların çoğu anaokulunda
sevmedikleri bir şey olmadığını belirtse de, geri kalanı arkadaşları ile kavga etmenin, zor etkinlikler ve zor kitap çalışmalarının ve boş boş oturmanın sevmedikleri
şeyler arasında olduğunu belirtmiştir.